Kaulitzowy Gang (+16)

Kiwi

Razem z Silikonem zaczynamy kolejne rpg. Takie jak wszystkie, czy inne ... Oceńcie same xD (/sami?)

Kiwi - Bill
Silke - Tom

~*~

Siedziałem na ławce i obserwowałem rampę. Skakało tam właśnie kilka chłopaków z gangu mojego brata, razem z nim. Właściwie ja też należałem do tej bandy i byłem jej szefem razem z Tomem. Ale ja ... ja do nich nie pasuję. Więc lepiej, jeśli będę mówić, że to gang mojego brata.
W tej chwili na rampie skakał Tom. Dredy ocierały się o jego policzki za każdym mocniejszym ruchem głowy. Westchnąłem cicho.

Silke

Ale jazda! Jazda na desce była jednym z moich ulubionych zajęć. Nie mogłem pojąć, czemu ta sierota Boża, i mój brat na dodatek, nie chce choć raz spróbować, jak to jest.
- Ej Bill, pokemonie! Chodź do nas! - krzyknął jeden z naszych, na co cała gromadka wybuchnęła śmiechem.

Kiwi

Nie przejmowali się mną tak jak Tomem, to fakt. Bolało mnie to niestety, ale nie pokazywałem tego. Jeszcze mi brakowało, żeby znali mnie od tej prawdziwej, wrażliwej strony. Uśmiechnąłem się szeroko i pokręciłem głową. Nie umiem jeździć i mam lęk wysokości. Po co mam z siebie robić pośmiewisko?

Silke

Gabriel zaczął iść w stronę Billa, aby zapewne mu podokuczać. O nie, nie ma mowy, aby ktoś mógł się naśmiewać z mojego kochanego brata. Ja tutaj ustalam zasady.
- Zostaw go pacanie! - wrzasnąłem, podbiegając do mojego bliźniaka, aby obronić go przed tym barczystym chłopakiem. Mam nadzieję, że choć trochę się mnie boi, bo jak nie, będę musiał zmieszać go z błotem.

Kiwi

W moją stronę szedł Gabriel. Jeden z najbardziej napakowanych chłopaków w gangu. Już kilka razy dostałem od niego "tak dla zabawy", ale nie mówiłem o tym Tomowi. Po co miałby sobie niepotrzebnie robić wrogów?

Silke

Wiedziałem, że ten chłopak nie raz przywalił Billowi. Zmierzył nas tylko poirytowanym spojrzeniem, nie ruszając się ani krok do przodu, ani do tyłu.
- A niech was obydwu szlag trafi! - warknął, i odwrócił się od nas. Odetchnąłem z ulgą, poprawiając czapkę na głowie.
- Ej mały, wszystko gra? - wyszczerzyłem się do czarnowłosego.

Kiwi

- Tak - kiwnąłem głową i odetchnąłem. - Długo tu jeszcze będziemy? - zapytałem niby obojętnie. Ale tak naprawdę strasznie chciałem już być w domu. Przede wszystkim dlatego, że matka wyjechała do siostry do Berlina i mieliśmy wolny dom. Ale znając brata to będziemy na mieście do 3 nad ranem, a potem jeszcze zrobimy imprezę.

Silke

- Nie wiem, a co chcesz już wracać? - usiadłem obok Niego, wyciągając paczkę szlugów. Wyciągnąłem jednego, i zapaliłem. Billowi nawet nie proponowałem, bo zbyt grzeczny jest na takie rzeczy.

Kiwi

Wzruszyłem ramionami. Nie wiem czy chciałem. W domu będzie nudno, a tak przynajmniej coś się dzieje. Reszta właśnie złapała jakiegoś gówniarza i popychali go w między sobą. Mały ryczał i krzyczał coś, że nie ma pieniędzy. Nie, żebym się nie przejął, ale co to by zmieniło, że poszedłbym go bronić? Tylko by mnie wyśmiali. Tom zresztą też. Dzieciak po chwili potknął się, przewrócił i zaczął ryczeć. Kilku chłopaków się zaśmiało i zostawili go w spokoju. Odwróciłem się do Toma. Mój brat też się śmiał. Eh ... i my jesteśmy bliźniakami tak?

Silke

- Żałosny ten dzieciak, nie? - spytałem brata, trzęsąc się ze śmiechu. O tak, takie wydarzenia strasznie mnie bawiły. Jak najgorszy tchórz, bojący się o własne życie, ryczał, i krzyczał, aby mu nic nie robili. Nienawidziłem takiej postawy, gdyż ja na Jego miejscu dawno walczyłbym o swoje. Wstałem z miejsca, i podszedłem do Nich.
- Słuchajcie, mam dzisiaj wolą chatę, to jak, impreza u mnie? - zaproponowałem, uśmiechając się szeroko. W tej chwili nie zwracałem uwagi na brata, który być może sobie tego nie życzył.

Kiwi

Nie lubiłem tego u Toma i denerwowało mnie to w nim. Raz był takim moim kochanym bratem, który się o mnie martwił i mnie bronił. A potem był Tomem-szefem i kompletnie się ze mną nie liczył. Miał jakby dwie osobowości i nawet ja, choć jestem z nim od zawsze (odliczając te 10 minut) nie wiem która jest prawdziwą.

Silke

Hm, więc byliśmy umówieni o 22 u mnie w domu. Całkowicie zapomniałem o Billu, lecz kiedy spojrzałem w jego stronę, od razu dostałem wyrzutów sumienia, że nie zapytałem go o zdanie.
- Ej, mały chodź, dzisiaj robimy imprezę, więc trzeba się przygotować! - wykrzyknąłem radośnie.

Kiwi

No właśnie. O tym przed chwilą mówiłem. Najpierw mnie ignoruje, a potem 'mały'. Zeskoczyłem z ławki i podszedłem do brata. Max i Dominic zaczęli naśladować Toma i wołać 'mały, mały' wybuchając głośnym śmiechem. Skrzywiłem się. Tylko Tom może tak mówić bo wiem, że on to mówi z uczuciem a nie, żeby mnie ośmieszyć.

Silke

Spojrzałem na tych dwóch spojrzeniem, które gdyby mogło to by ich zabiło. Powinni wiedzieć, że z mojego Billyego, nie można się śmiać, bo będzie się mieć do czynienia ze mną. Odeszliśmy na bezpieczną odległość, z dala od tych niezbyt inteligentnych ludzi. Od razu spojrzałem na Niego zatroskany.
- Co Ty dzisiaj taki mało rozmowny jesteś?

Kiwi

- Nie wiem - mruknąłem - Chodź, musimy przecież zaliczyć supermarket, zanim pójdziemy do domu. A sam wiesz ile ja się szykuję. - uśmiechnąłem się. Chciałem wszystko zrobić jak najszybciej, to może jeszcze zostanie kilka minut ... dla mnie i dla Toma.