Skutki przyjaźni (+16)

Kiwi · Wysłany: Sob 18:20, 22 Mar 2008 Temat postu:

Przesunąłem rękę z biodra na jego klatkę piersiową i delikatnie go od siebie odepchnąłem. Ale tylko na tyle, że nadal czułem jego przyspieszony oddech na ustach.
- Tom, co my robimy? - zapytałem zachrypniętym głosem uważnie wpatrując się w jego czekoladowe tęczówki. Chyba znalazłem nowe hobby.

Silke · Wysłany: Nie 22:30, 23 Mar 2008 Temat postu:

- Nie mam pojęcia. - wyszeptałem przymykając powieki. To było dla mnie coś nowego, całkowicie innego, jeszcze nigdy nie całowałem się z chłopakiem, chociaż czułem do niektórych pociąg. - Aczkolwiek podoba mi się to. - dodałem na końcu, oraz z powrotem zatopiłem się w jego namiętnych wargach.

Kiwi · Wysłany: Nie 22:38, 23 Mar 2008 Temat postu:

Spowrotem odepchnąłem Toma i popatrzyłem na niego przepraszająco.
- Mnie też się podoba. Ale ... - przerwałem kiedy zobaczyłem wyraz twarzy blondyna i ściszyłem głos - Ale znamy się dopiero dwa dni ... A właściwie w ogóle się nie znamy ... A ja nie ... ja ... nie umiem tak szybko. - spojrzałem spowrotem na dreadziaka. - Mam już sobie iść?

Silke · Wysłany: Nie 23:39, 23 Mar 2008 Temat postu:

- Tak, tak chyba będzie najlepiej. - powiedziałem całkowicie skołowany. Nie wiedziałem co mam robić, wszystko się we mnie burzyło, miałem ochotę wziąć go z powrotem w objęcia, i nie wypuszczać, jednak miał sporo racji. Przecież my się w ogóle nie znamy.

Kiwi · Wysłany: Nie 23:46, 23 Mar 2008 Temat postu:

Ze spuszczoną głową poszedłem się ubrać, zostawiając Toma w saunie. Potem poszedłem korytarzem i wspiąłem się po schodach na górę.
Przy drzwiach siedział już blondyn. Nadal miał na sobie tylko bokserki, ale w ręce miał kieliszek z jasno-żółtym płynem, Czyżby szampan?
- Dozo ... - zacząłem ale przełknąłem ślinę. Kogo ja chcę oszukać ? Jakiego 'zobaczenia'? - Cześć. Jeszcze raz przepraszam. - powiedziałem cicho i nie czekając na odpowiedź Toma wyszedłem z jego domu.

Silke · Wysłany: Nie 23:51, 23 Mar 2008 Temat postu:

Miałem ochotę za nim wybiec, wrzeszczeć aby zaczekał, i że to po raz kolejny ja powinienem przeprosić, jednak nic nie mogłem zrobić. Całkowicie skamieniałem, z kieliszkiem szampana w ręku. Miałem ochotę zapaść się pod ziemię, i nigdy spod Niej nie wyjść. Zachowałem się jak ostatni dupek, mam już siebie po prostu dość.
Po kilkunastu minutach bezczynnego stania, zauważyłem, że mój ojciec po raz kolejny jakimś cudem zlokalizował się przede mną, chociaż nie zdążyłem go ani razu uchwycić kątem oka.

Kiwi · Wysłany: Nie 23:56, 23 Mar 2008 Temat postu:

Szedłem szybko przed siebie, a łzy pchały mi się do oczu. Jak ja mogłem to zrobić? Jedyna osoba, która naprawdę chciała mnie polubić, a ja ... ja to zniszczyłem.
Zacząłem iść jeszcze szybciej, by jak najprędzej znaleźć się w domu, zamknąć w pokoju na klucz i nareszcie rozpłakać w samotności. Nie tu, nie na środku ulicy.
Nagle potknąłem się i przewróciłem. Przejechałem kolanem i rękami po ostrym i szorstkim asfalcie. I wtedy z moich oczu poleciały pierwsze łzy.

Silke · Wysłany: Pon 0:09, 24 Mar 2008 Temat postu:

Zrobiłem dziwną minę, mierząc ojczyma od góry do dołu niezbyt przyjemnym wzrokiem. Ja już znam ten jego wyraz twarzy, zaraz oznajmi mi coś niezwykle ekscytującego!
- Czego chcesz? - warknąłem.
- Słuchaj Tom, mam naprawdę dla ciebie wspaniałą niespodziankę. - oznajmił, a jego twarz zdawała się promieniować jakimś głupkowatym szczęściem. Ciekawe, co teraz mi oznajmi.
- Ta? Ciekawe. - prychnąłem, przewracając oczami.
- Załatwiłem Ci szkołę w Australii, abyś mógł podszkolić swój Angielski! - powiedział z dumą, i już chciał mnie przytulić, kiedy ja się odsunąłem, rąbiąc wielkie oczy.
- Że co kurwa?! Nie pytając mnie o zdanie?! - wrzasnąłem niedowierzając.
- TOM! Tak będzie dla Ciebie najlepiej!
- Ty nie wiesz, co jest dla mnie dobre! - odkrzyknąłem, i poleciałem do swojego pokoju, aby się ubrać. Kiedy to uczyniłem, wyleciałem na podwórko, nie zważając na to, czy pada, czy jest zimno, bądź chuj wie co. Na początku nie wiedziałem gdzie idę, ale później skręciłem w bok, w celu skonsultowania się z jednym z moich szkolnych kumpli. Zauważyłem przed sobą czyjeś ciało, a jako, że byłem szczególnie wkurwiony zacząłem się wydzierać. Dopiero, kiedy podszedłem bliżej, zauważyłem, że to...
- O mój Boże, Billy. - krzyknąłem cicho, i podbiegłem do Niego. Płakał. Nie mogłem nic zrobić, więc przytuliłem go do siebie.
- Cii, co się stało? Dlaczego płaczesz? Wszystko dobrze?

Kiwi · Wysłany: Pon 0:16, 24 Mar 2008 Temat postu:

Usłyszałem, że ktoś krzyczy coś w moją stroną i wyzywa mnie. Głos wydawał mi się dziwnie znajomy. A potem ta osoba krzyknęła moje imię i już wiedziałem kto to był.
Ramiona Toma objęły mnie i mocno przytuliły do siebie. Od razu przestały mnie boleć dłonie i kolano. Miałem ochotę zacząć głośno się śmiać. Mocno oddałem uścisk, a potem odsunąłem się nieznacznie od niego, ale tylko na tyle by widzieć jego twarz.
- Bo ja myślałem, że już Cię straciłem przez moje nieopanowanie. - zacząłem cicho. - A potem jeszcze przewróciłem się i rozdarłem moje jedyne jeansy, - pokazałem blondynowi moje nadal krwawiące kolano.

Silke · Wysłany: Pon 0:20, 24 Mar 2008 Temat postu:

- A ja jutro wyjeżdżam do Australii, poprzez mojego kochanego ojczyma. - powiedziałem, a mój głos drżał z gniewu. - A o spodnie się nie martw, zabiorę cię jutro na zakupy, okay? I nie waż się protestować. - dodałem spanikowany. Nie chciałem wyjeżdżać, nie chciałem go zostawiać, ale co mam zrobić, skoro mój ojczym już wszystko zaplanował? Moja nienawiść do niego z każdą chwilą stawała się coraz głębsza.

Kiwi · Wysłany: Pon 0:25, 24 Mar 2008 Temat postu:

- Wyjeżdżasz? - otworzyłem szerzej oczy i znów się do niego mocno przytuliłem. Moje cholerne szczęście. Jak już znalazłem taką świetną osobę, jak już się z nią pogodziłem, to ona wyjeżdża ...
- No, ale zawsze zostają nam telefony, bo kompa niestety nie mam. - znów nieznacznie się odsunąłem i skrzywiłem lekko. - A na zakupy się nie zgadzam. Przecież stać mnie na spodnie. - powiedziałem, ale kiedy zobaczyłem minę Toma dodałem - Zarobię sobie na niego. Tak jak na mp4.

Silke · Wysłany: Pon 0:28, 24 Mar 2008 Temat postu:

- Jak się nie zgodzisz, to się obrażę. - posłałem mu srogie spojrzenie, zaczynając gładzić jego włosy.
- Teraz już chyba wiesz, dlaczego go nienawidzę. Zawsze podejmuje decyzje za mnie. Całe szczęście, że to tylko rok.

Kiwi · Wysłany: Pon 0:34, 24 Mar 2008 Temat postu:

Tylko rok. Tylko 12 miesięcy. Tylko 365 dni. Jakie kurwa tylko? Nie chcę stracić Toma AŻ na tyle czasu. Przecież dopiero zaczęliśmy się poznawać.
- Nie jedź. - ukryłem twarz w zagłębieniu jego szyi. Musieliśmy wyglądać naprawdę dziwnie. Dwóch osiemnastoletnich chłopaków leżących na środku ulicy i mocno tulących się do siebie.

Silke · Wysłany: Pon 0:37, 24 Mar 2008 Temat postu:

- Muszę, przecież ten idiota wypisał mnie na rok z naszej szkoły. - oznajmiłem z nutą goryczy w głosie. To będzie najgorszy rok w moim życiu, zero znajomych, zero alkoholu, zero sexu. Brak Billa przez okrągłe 12 miesięcy, i ogólny brak dostępu do internetu. Całe szczęście, że istnieje coś takiego jak telefon komórkowy.
- Ty pojedź ze mną. - zawsze wiedziałem, że moje pomysły są genialne.

Kiwi · Wysłany: Pon 0:41, 24 Mar 2008 Temat postu:

- Do Australii? - popatrzyłem na Niego zdziwiony. - Mama mi nie pozwoli, a nawet jeśli ... to nie chcę jej zostawiać i nie mam na to pieniędzy. A Ty na pewno nie będziesz za mnie płacił. - popatrzyłem na niego groźnie. O ile można na kogoś groźnie patrzeć przez łzy.